نان

انواع نان به دسته های مختلفی تقسیم شده و هر کدام طعم و مزه خاص خود را دارند. از انواع نان میتوان به نان سنگک، لواش، بربری و تافتون اشاره کرد. نان تامین کننده انرژی بدن و سیر کننده بوده و دارای نشاسته و قند می باشد. ماده اصلی همه نان ها آرد است، ولی نوع آرد آنها و افزودنی هایشان با یکدیگر فرق می کند.

نان سنگک :

نان سنگک در اصل نمونه زخیم تر نان لواش است. به نان سنگک که نان خمیری هم گفته می شود؛ تنها در ایران تهیه می شود و در کشورهای دیگر طرفدار ندارد. به طور کلی نان سنگک در زمان های قدیم به عنوان نان طبقه بالای جامعه یا نظامی ها هم شناخته می شود که تنها در فصل زمستان هم طبغ می شد. در نتیجه به نان سنگک نان ملی هم می توان گفت به خاطر داشته باشید که این نان، یکی از اصلی ترین نان های صبحانه در کشور است که همراه با شیر، خامه،کره، و دیگر فرآورده های لبنی و حتی نیمرو هم استفاده می شود.

 نان لواش :

لواش یکی از نان های محبوب در کشور است که برای تمام وعده های غذایی از آن استفاده می شود. نان لواش از آرد، آب، خمیر مایه و نمک تشکیل شده است. نان لواش بسیار نرم است و خوردن آن بسیار آسان است؛ با همچنین در بعضی مواقع برای خوش طعم تر کردن آن از کنجد هم استفاده می شود. در سراسر دنیا، نان لواش به شکل های مختلفی تهیه و تولید می شود؛ اما نان لواش اصلی بسیار نازک بوده و رنگ روشنی دارد. نان لواش پس از خارج شدن از تنور، بسیار داغ و نرم است؛ اما پس از قرار گرفتن در هوای آزاد، به سرعت خشک می شود.

نان بربری :

نان بربری، در مقایسه با سنگک و لواش، کمی ذخیم تر و از نظر مزه تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارندد، بسیاری از مردم بر این باوراند که نان بربری متعلق به قبیله ای عشایری به نام بربر بوده که توسط یکی از شاه های قاجار در سال های دور در جنوب تهران اسکان داده شده بودند. نان بربری ظاهری بیضی شکل دارد و طعم نمک آن کاملا غالب است.

نان تافتون :

نان تافتون، نان سنتی مسطحی است که از آرد معمولی (سبوس گرفته) و آرد ستاره به نسبت لازم، آب، نمک، مخمر صنعتی یا خمیر ترش طی فرآیندهای تخمیر تهیه شده و پس از شکل‌دهی به صورت خاص خود بر روی سطح داغ پخته می‌شود. نان تافتون در گذشته بی نمک پخت می‌شد و به عنوان نان رژیمی برای بیماران دارای فشار خون مورد استفاده بوده‌است.قرص نان تافتون به شکل دا یره به قطر تقریبی ۴۰ سانتی‌متر به ضخامت ۳ الی ۴ میلی مترو به منظور پخت کامل و رسیدن حرارت به سطح دایره شکلی نان، سوراخ‌هایی را روی آن با پنجه دست یاچرخ دنده ایجاد می‌کنند و معمولاً در دو نوع تنور سنتی و دستگاهی و با اندازه‌های کوچک و بزرگ پخت می‌شود.